The main difference between money and capital markets is the types of financial instruments that are traded in each market and the duration of the investments.
The money market is a short-term market where financial instruments with maturities of one year or less are traded. These instruments are typically very liquid and low-risk, and are used by investors and institutions to manage their short-term cash needs. Examples of financial instruments traded in the money market include treasury bills, certificates of deposit, commercial paper, and repurchase agreements.
On the other hand, the capital market is a long-term market where financial instruments with maturities of more than one year are traded. These instruments are typically higher risk and less liquid than those traded in the money market, and are used by investors and companies to raise long-term capital for investments or expansion. Examples of financial instruments traded in the capital market include stocks, bonds, and other securities.
Another key difference between the money and capital markets is the participants. The money market is primarily composed of large institutional investors and banks, while the capital market is open to a wider range of investors, including retail investors, as well as institutional investors and corporations.
In summary, the key differences between money and capital markets are the types of financial instruments traded, the duration of the investments, and the participants involved in each market.
In Assamese (অসমীয়াত) ,
ধন আৰু মূলধনী বজাৰৰ মাজত মূল পাৰ্থক্য হ’ল প্ৰতিখন বজাৰত ব্যৱসায় কৰা বিত্তীয় যন্ত্ৰৰ প্ৰকাৰ আৰু বিনিয়োগৰ সময়সীমা।
মুদ্ৰাৰ বজাৰ হ’ল হ্ৰস্বম্যাদী বজাৰ য’ত এবছৰ বা তাতকৈ কম মেচিউৰিটি থকা বিত্তীয় যন্ত্ৰৰ ব্যৱসায় কৰা হয়। এই যন্ত্ৰসমূহ সাধাৰণতে অতি লিকুইড আৰু কম বিপদজনক, আৰু বিনিয়োগকাৰী আৰু প্ৰতিষ্ঠানসমূহে তেওঁলোকৰ হ্ৰস্বম্যাদী নগদ ধনৰ প্ৰয়োজনীয়তা পৰিচালনা কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰে। মুদ্ৰা বজাৰত ব্যৱসায় কৰা বিত্তীয় যন্ত্ৰৰ উদাহৰণ হ’ল ট্ৰেজাৰী বিল, জমাৰ প্ৰমাণপত্ৰ, বাণিজ্যিক কাগজ, পুনৰ ক্ৰয় চুক্তি।
আনহাতে, মূলধনী বজাৰ হৈছে দীৰ্ঘম্যাদী বজাৰ য’ত এবছৰতকৈ অধিক মেচিউৰিটি থকা বিত্তীয় যন্ত্ৰৰ ব্যৱসায় কৰা হয়। এই যন্ত্ৰসমূহ সাধাৰণতে মুদ্ৰা বজাৰত ব্যৱসায় কৰা যন্ত্ৰসমূহতকৈ অধিক বিপদজনক আৰু কম লিকুইডযুক্ত, আৰু বিনিয়োগকাৰী আৰু কোম্পানীসমূহে বিনিয়োগ বা সম্প্ৰসাৰণৰ বাবে দীৰ্ঘম্যাদী মূলধন সংগ্ৰহৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰে। মূলধনী বজাৰত ব্যৱসায় কৰা বিত্তীয় যন্ত্ৰৰ উদাহৰণ হ’ল ষ্টক, বণ্ড আৰু অন্যান্য ছিকিউৰিটি।
ধন আৰু মূলধনী বজাৰৰ মাজত আন এটা মূল পাৰ্থক্য হ’ল অংশগ্ৰহণকাৰীসকল। মুদ্ৰা বজাৰখন মূলতঃ বৃহৎ প্ৰতিষ্ঠানিক বিনিয়োগকাৰী আৰু বেংকেৰে গঠিত, আনহাতে মূলধনী বজাৰখন খুচুৰা বিনিয়োগকাৰীকে ধৰি বহল পৰিসৰৰ বিনিয়োগকাৰীৰ বাবে মুকলি, লগতে প্ৰতিষ্ঠানিক বিনিয়োগকাৰী আৰু নিগমসমূহো।
সামৰণিত ক’বলৈ গ’লে, ধন আৰু মূলধনী বজাৰৰ মাজৰ মূল পাৰ্থক্যসমূহ হ’ল ব্যৱসায় কৰা বিত্তীয় যন্ত্ৰৰ প্ৰকাৰ, বিনিয়োগৰ সময়সীমা আৰু প্ৰতিখন বজাৰৰ সৈতে জড়িত অংশগ্ৰহণকাৰীসকল।
.jpg)
No comments:
Post a Comment